ما در دوجهان غیر خدا یار نداریم

  جز یاد خدا هیچ دگر کار نداریم                                            

ما مست صبوحیم ز میخانه ی توحید

حاجت به می و خانه ی خمار نداریم

ما شاخه در درختیم پر از میوه ی توحید

هر رهگذری سنگ زند باک نداریم

عاقبت بی حجابی

در روایت آمده است که امیرالمومنین(ع) فرمود:من  و فاطمه خدمت رسول خدا (ص)بودیم و دیدیم که حضرت به شدت گریه می کند علت را سوال نمودیم ،حضرت فرمود :شبی که مرا به معراج بردند نمونه هایی اهل عذاب را به من نشان دادند و گریه من به خاطر آن چیز هایی  است که مشاهده کردم،از جمله  زنانی از امتم را دیدم که در عذاب  هستند و سپس به ذکر موارد پرداختند تا رسیدند به این جا که فرمودند :و رأیت امرأة معلقة بشعرها یغلی دماغ رأسها :زنی را دیدم که به موهایش آویزان در آتش است و مغز سرش می جوشد .

سپس به ذکر علت این عذاب ها پرداخت و در توضیح آن فرمود :این زنی از امت من بود که در دنیاموی خودش را از نا محرم نپوشانده است .

منبع:حجاب و عفاف ،طاهره جباری ،َ

مقام علمی حضرت معصومه(علیه السلام)

حضرت معصومه(ع)از بانوان والا مقام جهان تشیع است و مقام علمی بلندی دارد.روزی جمعی از شیعیان،به قصد دیدار حضرت موسی بن جعفر(ع)وپرسیدن پرسش هایی از ایشان،به مدینه رفتند. آنان هنگامی که به مدینه رسیدند امام کاظم (ع)در مسافرت بود.از این رو ،آنان پرسش های خود را به حضرت معصومه (ع)که در آن هنگام کودکی خردسال بیش نبود،تحویل دادند.آنان روز بعد برای دریافت پاسخ به منزل امام رفتند،ولی هنوز امام از سفر بر نگشته بود.پس به ناچار،پرسش های خود را باز ساختند تا در مسافرت بعدی به خدمت امام برسند؛غافل از اینکه حضرت معصومه (ع)جواب پرسش ها را نگاشته است. آنان وقتی پاسخ ها را خواندند،بسیار خوشحال شدند و پس از سپاس فراوان ،شهر مدینه را ترک کردند و بین راه با امام موسی بن جعفر(ع) روبه رو شده ،ماجرای خویش را باز گفتند.امام پس از مطالعه پاسخ پرسش ها ، سه بار فرمود:«فداها أبوهاة؛پدرش فدایش.»

منبع:بانوی کرامت،13

خود نمایی و دروغ گویی:

کسی که قدر خود را نمشناسد و سرمایه ها و استعداد های خویش را کمتر از آنچه هست می بیند،با خودنمایی،ریاکاری،دروغ گویی و تظاهر به کار های نیک و صفات پسندیده می کوشد حسن ظن و توجه اطرافیان را به خود جلب نموده،و عیوب و کمبودهای خویش را از دیدگان آنان پنهان سازد.پیامبر اکرم(ص)فرموده اند:«دروغ گو دروغ نم گوید مگر به خاطر خواری و ذلتی که در خود احساس می کند».

عقل گرانبهاترین سرمایه:

گرانبهاترین سرمایه ای که خداوند بزرگ آن را به نوع بشر ارزانی داشته،عقل است.محمد بن مسلم از حضرت باقر(علیه السلام)روایت میکند که فرمودند:

چون خداوند عقل را آفرید او را به سخن آورد،آنگاه به او فرمود:پیش آی،عقل پیش آمد.سپس فرمود:باز گرد،عقل باز گشت.آنگاه فرمود:

«به عزت و جلالت سوگند که هیچ موجودی را آفریدم که نزد من از تو محبوب تر باشد،و تورا تنها در دوستانم کامل نمودم.به راستی امر و نهی و کیفر و پاداش من بر پایه تو خواهد بود.

منبع:فرهنگ تربیت،ص،141